Buziaki w kieszeni

Moja potrzeba czy wena, jak zwał tak zwał, pisania, w Nowym Roku, mocno we mnie sklęsła, by nie rzec, zdechła… Nawet w myślach zaczynały się budować zdania, ale zanim spłynęły do palców i na klawiaturę już coś je rozwiało, albo chęci ukierunkowało gdzieś indziej.
Rozpoczęty rok będzie oczywiście lepszy niż miniony! MUSI być lepszy, nie ma wyjścia i już.
Co prawda dzisiejszy dzień mógłby temu przeczyć, ale jest po prostu wyjątkiem potwierdzającym regułę;) Nie ma co się skupiać, bo jutro tak jakby pół weekendu.. Ostatnie robocze tygodnie miałam takie bardziej podziurawione, wręcz krzywda organizmowi będzie się działa, że ma pracować bite 5 dni pod rząd.. Od przyszłego tygodnia tak będzie …
Naładowałam baterie na dalszy ciąg dnia u G, wpadłam po pracy, po drodze, wywołana sms nie znoszącym sprzeciwu, na kawę..
Życie ma dla mnie jeszcze tęczowe dni, wiem to.. Czuję  przyjemne rozdygotanie w środku.. I nawet znów ciupający ząb mi tego nie popsuje.. Nie mógł jednak ciupać jak ciupał ten obok? Tak we spół raźniej przecież! Dba bym częściej odwiedzała kochaną panią Basię, może mam jej częściej umożliwiać zaglądanie w mój uroczy otwór gębowy, prezentując garnitur zębów? Póki wszystkie są? Niech z tym ciupaniem przynajmniej zaczeka do lutego, bo ani na rękę, ani na portfel, mi to teraz nie bardzo….
Ogólnie dobrze mi było, póki Maruda, szczęście moje ślubne, nie wrócił do domu…Chyba już po drodze rumaki nerwów rozpędzał... . Chciałam się ucieszyć na jego widok, ale nie zdążyłam.. Litania pretensji ruszyła jak lawina..talent ma chłopak do tego, jak mało kto!! Cóż.. jego strata, schowałam całusa do kieszeni… ;P