Między Ziemią a Księżycem - znów od nowa...

 Czwartek, czyli jekby 4 dzień urlopu.. (Prawie połowa - gdzieś tam z tyłu głowy mi się odlicza) a ja dopiero dziś czuję się urlopowo! Cóż..  zawsze tak "rysa na szkle" , szkoda że z niej nie wyrosłam tak jak z ukochanej jeansowej kiecki sprzed 13 lat! Nie żebym była wcześniej zawalona robotą, ot zwyczajnie: obiad,  pranie. Przyczyna nieznana, może organizm dopiero zrozumiał ten stan? Po 2 dniach, potrzebnego deszczu, dziś jest słonecznie,  wiaterek ożywczy,  pognałam do biblioteki, teraz wytachałam nowy, wygodny leżak (prezent od taty na urodziny), kawka z mlekiem i cynamonem( reguluje cukier) i rozsiadłam się na ogródku. Planowałam się ztrzaskać na mahoń przed wyjazdem, ale po 15 minutach wlazlam w cień altany.  No i błogo. Ptaszki świergolą na całą epę, liście orzecha sąsiadów i wiśni-dziczki zza płotu szeleszczą,  obiad zrobiony (zupa fasolowa z fasolki szparagowej na słodko-kwaśno, taka jaką mama gotowała.. z tym że mama zwykle na ogonach wieprzowych, a ja na mięsie z sz

 Niebo burczy z daleka, powietrze czuć ozonen, Harry rozpłaszczył się na podłodze, uważając zapewne,  że takiemu dywanikowi będzie najchłodniej..A ja czuję już na plecach oddech urlopu tzw długiego i nawet jakby morska bryza docierała do mojego nosa, pewnie siłą sugestii! Bezsensowne myśli,  że wyczekiwane dwa tygodnie zrobią bziuuum, a potem cały rok znów trzeba na to czekać, odpędzam.. choć to niestety trudne, nie wiem dlaczego... W pracy tym razem ode mnie zaczyna się sezon urlopowy, pocieszać mnie potem będzie nadzieja kilku dni pod koniec lata.  Tik tak tik tak Teraz popędzam czas, potem będę chciała go przytrzymać..  Czy to krążącą dziś cały dzień burza, zapach deszczu w upalnym powietrzu, czy nawracające uporczywie myśli,  wspomnienia, powodują wewnętrzne rozedrganie? Tak mi jakoś dziwnie,  a jednocześnie znajomo... Co druga piosenka wydaje się mówić o mnie, kurde noszszsz pępek świata! Czy to lato, czy burza, czy zbliżające się urodziny, z ostatnią czwórką z przodu?