Sny

 Znowu idą święta...

A ja śniłam dziś o Tobie. Takie pożegnanie mi się  śniło,  jakie nie było nam dane w tym życiu... chodzę jakaś dziwna, jakby nadal jedną nogą w tym śnie. 

Trzeba jednak wrócić do rzeczywistości.  Eech

Nie mam w sumie na co narzekać.  Odpukac, zdrowi jesteśmy wszyscy,  mamy pracę,  będę mogła postawić choinkę w wyremontowanym salonie. Z G widuję się rzadko, bo zapracowana. Odrabia straty po kwarantannie i chorobie.  Ją  covid dorwał i trzymał dość mocno.  Ale obyło się bez szpitala. W życiu osobistym, zaczęło jej się też lepiej układać..

Jakoś niezbyt fajnie pisze mi się na komórce,  a komp padł...

Bure dni nie skłaniają do radosnych wpisów,  opisów zachodów czy wschodów słońca brak.. żyję snami, radością z drobnych spraw, kocią czułością Harrego, oczekiwaniem, czasem nadzieją,  bez zbytnich wzlotów,  ale też bez wielkich dołków.  Zmieniam się w kompletną domatorkę, odludka nawet.. do tego stopnia że z wielką niechęcią jechałam wczoraj na zakupy..yuy.. znaczy na spotkanie z Gwiazdorem.  Ślubny chciał bym palcem pokazała co chcę pod choinkę 😉 Wystarczy mi to że pomaluje ściany w salonie i zrobi podłogę, ale skoro nalega... Nie miałam pomysłu,  więc banalnie pokazałam jaka torebka do mnie mruga.  Zaskoczyłam sama siebie kolorem.. ale teraz wziuumm.. zapomnieć trzeba co widziałam i cieszyć się niespodzianką😜 Wszystkim swoim kupiłam prezenty zwyczajne i praktyczne, ale chyba będzie miło.  W tym roku nawet Tata nie jedzie do swojej Pani, a to Ona przyjedzie do nas.. Nie czuję magii świąt,  ale może jeszcze się uda...

Pozdrawiam z nadzieją.. i życzę, by mimo wszystkiego co teraz się dzieje na świecie,  Święta dały ukojenie dla serc i duszy. Wesolych Świat!!