Weekend mieszany uczuciami

Po deszczowym piątku, sobota wstała cudownie słoneczna i piękna, upalna wręcz. Dała oddech i trochę dobroczynnych fotonów. Pobudka nie za późna, nie za wczesna, taka w sam raz by się wyspać, a dnia wolnego zbytnio nie skrócić.

Spędziłam tą sobotę zwyczajnie, domowo. Nie udało się spotkać z G, bo przed południem była w pracy, a potem to  ja nie mogłam.  Nawet naszło mnie by „wejść w szafy”, zrobić przegląd ubrań. Zabić w sobie chomika jak mawia G. Usiadłam przed otwarta szafą po turecku, spojrzałam w głąb i.. eee… nie chce mi się.  Za to upiekłam bezy ;)  http://kuradomowaczylicocina2.blog.pl/2014/09/21/udomowiona-beza/

 

Niedziela już nie dorównuje sobocie. Ani pogodowo ani samopoczuciowo. Klucha w gardle i pulsujący ból głowy. Żeby jeszcze od kaca, ale gdzież tam! I czyż ludzie  to nie zwierzęta? Uzależnione od pogody, aury… Ja z pewnością.. A może to sny co przyszły nieproszone tak mnie przytłoczyły… albo siła połączona i wypadkowa pogody i snów. No i przeziębienie też wtedy urasta do większej rangi. A przecież.. jest dobrze. Ihih.. nie widać? Nie słychać?  Ale jest ;P Wtulę się tylko w ciepły sweter, wypiję pyszną herbatę, łyknę coś od bólu .. głowy.. Powiem prr serducho i już..

:P

Komentarze

  1. Anky21 września 2014 13:48

    Mnie głowa od wczoraj boli i pierwszy raz bóle mostkowe mam. Cholera!
    Bo Ci powiadam,że to ta pogoda taka jest i już...ona tak na nas działa.

    OdpowiedzUsuń
  2. ~Loonei22 września 2014 09:13

    Na coś zwalić trzeba... ;) Wolę na pogodę niz na swoja ułomność uczuciowo-intelektualną.. ;P

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Błękitny poniedziałek - Blue Monday

Pod tak ładną nazwą kryje się ponoć najbardziej depresyjny poniedziałek w roku… Mój poniedziałek o tym nie wiedział, był nawet znośny, a nawet miał to miłe oczekiwanie jakie sprawiało, ze czułam się lepsza nic jestem.. aż dupnęło tak znienacka! Czy ja naprawdę muszę za dużo chcieć? Za dużo gadać? Że też nie potrafię sobie pyska, a raczej paluchów zawiązać!!! Taa.. jak każda kobieta wiem, że są chwile kiedy lepiej nic nie mówić, lepsza jest cisza.. wiem, ale nie stosuję!!! A szkoda! Pozostaje mi nadzieja.. ze jutro będzie lepiej! Że zwykłe dni znów staną sie takie bardziej świąteczne, kolorowe..
Czytaj więcej

Tylko dla dorosłych. Potrzebuję porady od mężczyzn i odpowiedzi kobiet czy to prawda?

Tak. To druga notka tego dnia. Suuuurprise! A bo tak mnie naszło ,a na dopisek się nie nada. Dla dorosłych tylko, choć nie jest ostro, wolę zastrzec. Są dwie sprawy: 1. Potrzebowałabym rady. Kieruję się do mężczyzn. Głownie. Kobiece zdanie mile widziane, ale sama jestem kobietą. I to na pewno! Jestem! Zatem znam jedną stronę medalu, a tu ciekawi mnie druga. Sprawa dotyczy stroju. Nie! Nie uciekajcie! Nie o dopasowanie co do czego, ani czy wyglądam w tym grubo. Chodzi o to .. Co wam się bardziej podoba: czy jak kobieta eksponuje swoje walory dość intensywnie, czy jednak dyskretnie? Czy wygląda wam tanio kiedy jest dekolt wywalający balony do połowy? Myślicie: ale fajnie, z tym że trzeba trochę pilnować oczu.. A może myślicie: bidulka, zrobiła co mogła, wytoczyła działa i .. nic;)) Zdanie mnie intresuje tak w ogóle, ale też zależy mi na czasie: Bo jutro ta impreza. Dawne koleżanki i koledzy. Nie wiadomo co gorsze;) Sorki.. Znaczy: trudniejsze.. Bo kobiety ubierają się raczej dla drugi
Czytaj więcej

Fenomen spotkań po latach :)

Wczorajszy wieczór i kawał nocy były takie super, że nawet poranne moje samopoczucie cokolwiek lekko skacowane, nie jest takie złe. Dyskomfort lekki, tak go nazwijmy, ale wiem za co i po czym :) Jak fajnie jest spotkać się w takim gronie, skonfrontować wspomnienia, porozmawiać taaaak, właśnie tak jak lubię najbardziej. Kiedy znamy się choć już tak się nie znamy, bo dwadzieścia lat przerwy jednak w niektórych przypadkach, a rozumiemy żarty, kojarzymy anegdoty. Cud mniud malyna. Dziś, mimo ćmienia w mózgu, czuję się jakby znów miała te 19 lat… Taki prawie wehikuł czasu. Nie wszyscy się zjawili, w tym nieobecność wykazał ów „Były”, co nie zmniejszyło emocji, a może nawet.. okazało się szczęśliwe. Bo to zawsze człowiek, znaczy kobieta, znaczy ja, bardziej pod obstrzałem czuć by się mogli/ły. Za strojem wpasowałam się w damskie towarzystwo, nie odbiegałam od reszty ani w jedną ani w drugą stronę. Za sprawą żaru z nieba, żadna norek nie założyła… :P A wręcz jak najmniej się dało… Ale
Czytaj więcej