Źle się dzieje albo pomroczność jasna... kaczy śmiech???

Kiedy i jak ta połowa września spierniczyła?? Dokąd tak gna? Prrrr …. Chociaż.. im szybciej tym bliżej wiosny…. ;) Póki co pogoda taka, że narzekać grzech..  PRAWIE wróciło lato..

Taka jestem wypompowana jak przekłuty balon.. Nie chce mi się nawet pisać, choć chce mi się pisac.. wiem, wiem.. bredzę! Mam prawo po taaaaakim dniu.. To że Sajgon i Armagedon to może nawet norma.. i powinnam pisać tylko jeśli stałby się cud i „byłby spokój” . Bo to już niemal norma: z wywieszonym ozorem , zaciśniętym  zaworkiem pęcherza, z kawą stygnącą 3 godziny zanim zrobię pierwszego łyka.. Taki był ten poniedziałek.. Ale to nie było najgorsze.. To atmosfera co od rana została skutecznie  zbombana, zupełnie niepotrzebnie podkręcona.. OOOo , że pojadę klasykiem „źle się dzieje w państwie duńskim”.. I niestety chyba tendencja spadkowa… Zaczyna mi się w środku robić źle, trzęsiawka itp jak myślę o pracy.. A do tej pory raczej mogliśmy się pochwalić  miłą atmosferą i firmowym ciśnieniem do wytrzymania.. Mam nadzieję, że sprawa taka się wydaje mi tylko, pogłębiona przedłużającym się PMSem.. Bo daawno już powinnam być PO!!! TFU TFU TFU!! Na psa urok nie powiem, bo żal mi psów… Na kota jakiegoś też nie bo darzę je uczuciem uwielbienia.. Na muchy! O na muchy tfu tfu, bo na ćmy się boję… wrr… Choć z drugiej strony… lepiej niech mnożą się psy i koty niż muchy i..ja! Paniki jeszcze nie ma, bo to różnie u mnie bywało….  Teoretycznie nie możliwe, jednak w życiu różnie bywa… Jak jest seks, to może być i ciąża, nawet mimo różnych zamontowanych urządzeń.. :P

Nawet kaczki śmieją się ze mnie!! Naprzeciwko okien w mojej pracy ktoś kaczki wypuszcza „na pastwisko” A one co chwilę grupowe rubaszne „haa haa haa” uprawiają.. To naprawdę nie brzmi jak „kwa kwa” !!! Skąd ktoś wymyślił, że kaczki tak mówią??? Taka prześmiewcza nacja…Kaczka by się uśmiała powinno sie mówić...;P

Córa już wyprawiona, poczekała aż wrócę z pracy, więc udało mi się wyściskać to moje dziewczę, poklepać i kazać uważać na siebie.. Wcale mi się łezka w oku nie zakręciła, wcaaale.. A pamiętasz G jak ją zaprowadziłam do przedszkola i pierwszego dnia obie chlipałyśmy nad kawą u ciebie?… Nie należę do mam kokoch, serio.. ale jednak takie zdarzenia uświadamiają jak szybko ucieka życie.. I tylko pozostaje mi mieć nadzieję, że Córa spożytkuje jak należy to co dostała od nas, całe to wychowanie.. Nie wiem czy wychowywałam, czasem mam wrażenie, że  życie samo wymuszało pewne sprawy, jedna sprawa ciągnęła drugą, czegoś człowiek, wymagał, coś pokazał, ale czy wychowywał? Wszystko tak jakoś SAMO się toczyło… Życie zweryfikuje..

…….

Właśnie przed chwilą mój Tata dzwonił, pytając czy czuję.. niuch niuch…. Kawa zaparzona przez wnuczkę tak pachnie.. Nooo to choć Córa stanęła na wysokości zadania i ugościła swojego dobroczyńcę-kierowcę- tragarza-sponsora :) Chyba dobry początek, no nie?