Z nałogu w nałóg

Znicze zapalone, kwiaty zaniesione. Pierwsze Święto Zmarłych po śmierci mamy. Pogoda dopisała, nie padało, nie było zimno. Tłum ludzi na cmentarzu, na mszy.  Lecz dopiero spacer  wieczorem na cmentarz, daje TEN nastrój. Wtedy zapalamy znicze też dalszej rodzinie, znajomym, kolegom, sąsiadom…  Straszne jest to, że z każdym rokiem przybywa tych grobów… Cmentarz jest stary, nieduży, urokliwy i ja kiedyś (oby za długie kiedyś) mam nadzieję tam spocząć. O ile możliwe to w urnie. A najpierw niech sobie wezmą ze mnie wszystko, co się przydać może. W grobie mi nie potrzebne. Ślubnemu przekazałam taką wolę.. Takie dni sprzyjają takim rozważaniom.

Weekend świąteczny dobiega końca.. Był nawet malutkim „odwykiem” od netu.. Nie tylko z braku czasu, przeznaczonym na odwiedziny grobów, ale też dlatego, ze przyszła zamówiona włóczka i oddaję się przyjemności dziergania. Z nałogu, w nałóg ;P Zaczęłam od komina dla Córy. Przyjechała w piątek i tak jakoś stwierdziła.. Że wolałaby szal wąski, bardzo dłuuuugi do owijania szyi.. no cóż..W takim razie komin będzie dla mnie ;) Dobrze, że kupiłam od razu dwa kolory.

Kolejne weekendy mam zaplanowane dość zabawowo :) Sobota pierwsza – firmowa impreza. Sobota druga - spotkanie u koleżanki, częściowo, klasowe. Potem mam znów urlop, bo nadal, wg mojego szefa, zostaje mi za dużo wolnego. Szczęściara, co? Ślubny krzywo patrzy na te moje imprezowe plany, ale tego się spodziewałam. Póki co się nie przejmuję, ale wiem,  że jakaś cena będzie.

Nie chce mi się poniedziałku. Szkoda, że prawie zawsze spora część niedzieli jest zatruta poniedziałkowymi myślami. I to najczęściej niesłusznie. Oby ;P