Czy wszystko musi mieć tytuł, kiedy właśnie chce się uciec od najważniejszego...?

Oo.. mucha się obudziła i skrzydła czyści na monitorze,.. życie daruję, bo to taka mniejsza przysłowiowa jaskółka ;P
Fizycznie jak ludź, dziś można powiedzieć, że się czuję.. Nie do końca jeszcze ale.. Kryzys był wczoraj popołudniu.. Od rana się trzymałam, choć było kiepsko. Nawet idiotycznie w pracy zostałam, zamiast iść do lekarza.. Ale mam taki rodzaj pracy, stanowisko (szumnie brzmi!) że nie bardzo mogę sobie zadzwonić, że dziś nie przychodzę. I tak przyjść muszę albo przynajmniej przekazać klucze.. I wiele papierków wypełnić… Jak już przyszłam, to..zostałam. Choć szczerze mówiąc.. Ostatnio jak mało kiedy, mam ochotę powiedzieć im „mi to lotto”.. Jednak nie wygrałam na loterii.. i nawet nie bardzo mnie stać na L-4.. Taka jestem tam najmniej potrzebna, mam ponoć najłatwiej (parę razy mi to ostatnio powiedziano), ale.. Jakoś jak muszę mieć wolne, to problemu najwięcej!! Jakby ludzie nie wiedzieli, że wszędzie lepiej, gdzie ich nie ma.. Ale wracając do mojego zdrowia, bo to przecież najbardziej interesujący temat na świecie, to.. W niedzielę na babci urodzinach (a było naprawdę miło, co trudno powiedzieć czasem o spotkaniach rodzinnych) w pewnym momencie poczułam, że świat mi ucieka i wiruje.. Co trudno było przypisać wypitemu na cześć Jubilatki łykowi szampana… Przyszłam do domu( po sąsiedzku;) na szczęście).. No tak.. gorączka 38 st co u mnie jest stanem bliskim majakom.. Noc kiepsko przespana, do pracy jednak poszłam, cholera wie po co.. No ale ten dzień musiałam się trzymać.. Popołudniu miałam coś ważnego i oczekiwanego, a potem choćby potop.. No i.. prawie tak było.. Przyszłam do domu, zarobiłam opieprz od Ślubnego(wrócił wcześniej bo też kiepsko się czuł), że gdzieś się szlajam, zamiast do domu, albo do lekarza iść (w sumie nawet racja..) A przecież ja nie miałam zdrowia ani siły na lekarza! ;P.. Wstawiłam obiad(tu Ślubny nie protestował, że chora się trudzi;P) Rosołek cudownie przywracający siły, na kurczaczku prosto ze wsi, szczęśliwym zapewne aż do dnia tragicznej śmierci… Rosół pyrkotał, a ja pod kołdrę, coś tam na gorączkę zażyłam.. Znów prawie 38… Rosół był ok. g. 18.. Nawet go zjadłam … Po czym siódme poty pod kołdrą, ululały mnie do snu przed godziną 20… I do rana, z małymi pobudkami, przekimałam.. Wstałam znacznie silniejsza… W gorączce jeszcze poczyniłam pewne postanowienia, ale myślę że bez gorączki uda się ich trzymać… Nie dla mnie… Choć oczywiście cholernie trudno, bo człowiek nie ma cudownego guziczka reset.. ani delete.. i na myślenie i zamartwianie się nic nie poradzi..
I tak.. fizycznie lepiej.. Psychikę zaś lulam piosenkami.. ha! Przypadkiem znalezione dwie godziny ulubionych przebojów.. O miłości oczywiście, głównie, jak 90 procent wszystkich piosenek na świecie. Jak to kochają się na zawsze… ale.. zawsze prawie to ale.. Romantyczna część mojej duszy kołysze się.... I pościelowy, ale takie ciut z pazurkiem.. Ślubny wyjechał, więc.. Słuchawki na uszach i drę się tym moim gardłem schrypniętym i tak.. i łza się pokula i w dekolt wpada.. i może.. katharsis.. choć znikoma szansa…
Chyba większość kobiet, a może nie tylko… chętnie posłucha..

http://youtu.be/kA0pkemJxMc