Szklanka wody zamiast....

Czwartek wstał i znowu poszedł spać… Potem już pomału i mozolnie się rozkręcał.. A jednak nagle zrobiło się go tylko pół… Dzień po środzie energetycznej jest już bardzo zwolniony… Życie ma różne tempa, różne barwy..

Zrobiło się pięknie i słonecznie. Pozwalam temu słońcu wejść do domu..Poodsłaniałam żaluzje, otworzyłam drzwi balkonowe.. Wejdź! Zapraszam Złota Pani.. Już jesteś Jesienią, ale jeszcze jakby Latem… Wejdź i rozgrzej mnie, choć jestem gorąca, potrzebuję tego w sobie więcej..więcej..więcej… I Zostań we mnie jak najdłużej.. Chcę mieć cię w sobie, głęboko i mocno, skondensowanie… Wręcz pragnę…

Codzienne trybiki kręcą się nawet w taki dzien.. Taki wolny, natchniony ciut. Wypucowałam lodówkę, obiad gotowy: ogórkowa i naleśniki z jabłkami.. Choć to bardziej jabłka z naleśnikiem, tyle ich tam władowałam… Na okna może przyjdzie kolej jutro, ale się nie spinam… Zastanawiałam się jeszcze nad plackiem z jabłkami, ale... mąki zabrakło;) Na szczęście!! Bo tak naprawdę to raczej powinnam szklankę wody zamiast..Wczoraj tak sobie pomyślałam.. To byłby świetny sposób: kuszą kalorie? Chce się otworzyć lodówkę? To wypić szklankę wody.. Może by się okazało, że chce się pić, a nie jeść? ;) Taaaa.. W teorii to ja mam wszystko dobrze opracowane i zgłębione.. Ale samozaparcia i konsekwencji nie sprzedają w sklepach ani aptekach… :P

Boszsszsz..jak cudnie pachnie ten dzień…

marzenie

http://dai.ly/x5tdh1

Komentarze

  1. Maria Alejandra24 września 2015 08:39

    Ja mam dzisiaj ciut oddechu tylko 26 stopni i zero słońca, a tak do szklanki wody czasami warto wytrwać w postanowieniu, mi woda pomogła zgubić 10kg, normalne posiłki (bez podjadania) i woda przez 3 mce.

    OdpowiedzUsuń
  2. lukasz_es24 września 2015 14:49

    chcę te naleśnikiiiiii!!!

    OdpowiedzUsuń
  3. consek25 września 2015 06:46

    W sumie sezon jabłkowy, więc mogłabyś zamiast wody pić sok ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Błękitny poniedziałek - Blue Monday

Pod tak ładną nazwą kryje się ponoć najbardziej depresyjny poniedziałek w roku… Mój poniedziałek o tym nie wiedział, był nawet znośny, a nawet miał to miłe oczekiwanie jakie sprawiało, ze czułam się lepsza nic jestem.. aż dupnęło tak znienacka! Czy ja naprawdę muszę za dużo chcieć? Za dużo gadać? Że też nie potrafię sobie pyska, a raczej paluchów zawiązać!!! Taa.. jak każda kobieta wiem, że są chwile kiedy lepiej nic nie mówić, lepsza jest cisza.. wiem, ale nie stosuję!!! A szkoda! Pozostaje mi nadzieja.. ze jutro będzie lepiej! Że zwykłe dni znów staną sie takie bardziej świąteczne, kolorowe..
Czytaj więcej

Sobotnia mieszanka skrajności

Sobota pełna skrajności.. Silny wiatr kontra palące słońce.. Słodkie myśli i słowa ze strachem w tle.. zapach cebuli i czosnku zmieszał się z konwaliami.. Uciszanie mimo, że chce się słyszeć czytać jak najwięcej..Mówi się :idź gdy właśnie chce się powiedzieć: chodź! Mix jak w życiu.. Czasem słońce, czasem deszcz, a wszystko to jednak potrzebne, lecz w równowadze..Tylko jakoś częściej tak deszcz i wiatr w oczy... Może po to by bardziej docenić słoneczne i szczęśliwe chwile? Na strach będzie jeszcze czas, na żal też.. Teraz trzeba jakoś to od siebie oddzielić:) Nie jest to łatwe, bo jakby się nie starać, gdzieś tam w tyle mózgownicy stuka.. Człowiek nawet ma strach być szczęśliwy, bo wtedy ma więcej do stracenia. No i marnują się radosne chwile w strachu o to, co będzie, jak ich nie będzie! Głupie to, ale jakże ludzkie! Carpe diem Madziula! Chciałabym dziś znów na rowerek ruszyć, choć.. siodełko mnie boli ;) Ale bolało mnie już po niedzieli, więc niech się przyzwyczaja! ;P zawsze s...
Czytaj więcej

Święty spokój

 A myślałam już, że te drzwi już się zatrzasnęły! Nie byłam dawnooo, dzieje się sporo, a jednocześnie jakby  nic, nie ma zwrotów akcji, zmian.. Dobrze, tak jest dobrze.  Mijający nam już miłościwie panujący anno domini 2024 (taak..może przesadzam, "dopiero" październik, ale ten czas tak zapierdalaaa....) był dla mnie interesujący. to rok kiedy przekroczyłam granicę półwiecza, co zostało obświętowane dokładnie, była pięćdziesiątka licealna, ze zjazdem klasowym, był mój urodzinowy wyjazd nad morze, potem niespodzianka zorganizowana przez "współpraczy" a nawet podstawówkowe świętowanie wyjazdowe z kilkoma koleżankami z bardzo dawnych lat. Czuję się z tym dobrze, pięćdziesiąt lat mieć to całkiem fajnie, można dużo zwalić na to, ze jestem za stara, mieć wyrąbane na wiele spraw, a nawet ludzi, unikam jak mogę toksycznych (na ile możliwe, bo .. czasem podpisało się cyrograf ;) ) Owszem, w lustro spoglądam tylko kiedy muszę, bez zbytniego wpatrywania się.. G. miała wstawion...
Czytaj więcej