335... takie tam pitu pitu by zagadać deprechy skradające się w burości dnia..

Może faktycznie mój piątkowy sabat zmianę pogody wywołał, bo wczorajszą śnieżną zimę, zmył w nocy deszcz. Droga do pracy wymagała nieomal kajaka. Spłynęły chodniki rzekami, niektóre drogi też. Klapnąć dupencją w taką kałużę podbitą lodem: żadna przyjemność, więc szłam jak skoczek na linie. Taki raczej niewprawny uczeń skoczka. Modliłam się przy tym by w samochodach sami gentlemani szos siedzieli, bo dostać takim lodowatym bryzgiem??? O nie! Tylko nie to!

Dzień był z gatunku nerwowych i trudnych, szczególnie roboczy, więc cieszy mnie, że się skończył jako tako. Poza tym.. Nie wiem "jaki był ten dzień, co darował, co wziął"

Obiad był dojadaniem resztek weekendowych, w skutek czego każdy miał coś innego. Ja pomidorówkę, Synuś zapiekankę z kurczakiem, a Ślubnemu przypadły smażone żeberka w sosie.

Termin nad morzem zarezerwowany, wpłaciłam małą zaliczkę. To naprawdę dla mnie luksus, wiedzieć, że jadę i kiedy, na jak długo. Zwykle do ostatniej chwili jest tak, że nie jedziemy, a potem czasem się udaje. Wszystko ma swoje plusy i minusy. Czy jak to mówią plusy dodatnie i plusy ujemne...Taki nagły wyjazd to fajna niespodzianka, a taki jak ten w tym roku, pozwala się cieszyć czekaniem. Ogólnie czekanie to dla mnie trudna rzecz, ale w takiej sprawie to połowa przyjemności. :)

Podobno tydzień ma być deszczowy. Takie szarobure dni jak dziś. Muszę zrobić coś by.. paluszki sobie powiązać, a jednak deprechę oddalić...Zbyt prędkim paluszkom lub języczkowi zawdzięczam popsucie kilku ważnych spraw. Może tym razem się uda... ? Zapodam sobie optymistycznie łudzącą komedię romantyczną, do tego lampka winka... hmm...może znów będę ujeżdżać "Lepiej późno niż później" albo "Mamma mia".. nie jestem Freudem, ale to upodobanie daje do myślenia ;)

http://youtu.be/BguIFDAG2Uc