Przelatujące burze, ożywcze lub niszczące.

G przyleciała, przeleciała jak burza i już odleciała. Zabrała ze sobą męża i 2 synów, na tydzień ją odwiedzą. Najstarszy jej syn został w Polsce, zajął się piesełami sztuk 3... Poleci tam jak tamci wrócą, na całe wakacje.
Udało nam się z G pospacerować, pośmiać się do bólu brzucha, zaliczyć ubzdryngolenie rozchichiotane huśtawkowe. Przy czym owo ubzdryngolenie to bardziej wpływ towarzystwa, huśtawki niż tego jednego drinka.
Napykałyśmy zdjęć, jak zwykle.. Plan G był bardzo napięty, każdy chciał się z nią zobaczyć, a nam się spotkać udało codziennie, choć wczoraj ledwo chwilkę, na pożegnalny uścisk. Teraz czekać do grudnia nam trzeba, chyba, że.. że życie mnie zmusi i też wyjadę do Londynu! Nigdy nie brałam takiej opcji pod uwagę, ale zaczyna się dziać u mnie tak, że nie wiem czy to nie okaże się właściwym wyjściem.

Wczoraj znów nie było prądu, wichury które przeszły nad Polską pewnie w wielu miejscach tak porobiły. Ślubny nachmurzony położył się spać, a ja z dzieciakami grałam w makao. I wiecie co? Fajne z nich LUDZIE! Z tych moich dzieciaków-jużniedzieciaków :) Dadzą się lubić. Bo można kochać, a nie lubić przy tym. A ich da się lubić. Naśmialiśmy się tak we trójkę i tylko brakowało mi do tego obrazu jednego.. czwartej uśmiechniętej osoby.

Zbierają się burze od dawna, nad moim małżeństwem. i.. okaże się czy rozpędzi się je byle czym, jak było zawsze , czy będzie coś z tego więcej, a sporo na to wskazuje.
Cóż... pożyjom uwidiom.

Póki co... idę wywiesić pranie, dosmaczam pomidorową, ugotuję makaron albo zrobię do niej lane kluski.